Zodra je kind een jaar of 4,5-5 is, dan weet elke ouder:
Daar gaan we! Vanaf nu zitten we de komende 2 tot 3 jaar, wekelijks, in dat muffe, warme zwembad waar we geconfronteerd worden met huilende kinderen, warme kleine kleedhokjes, voetschimmels, bibberende kinderen, blauwe lippen, ‘schoenenhoesjes’ en het ergste van alles; HET GAT!
Veel ouders kijken niet uit naar dit jarenlange verblijf in het zwembad. Vaak is dit gebaseerd op eigen ervaringen uit een ver verleden en verhalen van ‘lotgenoten’.
Nu zou ik hier makkelijk op kunnen inspelen door dit bericht volledig te wijden aan de reeds vermelde negatieve bijkomstigheden van de zwemles, alsmede aan de ‘zwembadterreur’ van dure zwemlessen, zwemkaarten die beperkt houdbaar zijn, de nagenoeg onmogelijke inhaaltijden, de beperkte terugkoppeling van de vorderingen van je kind en de chagrijnige receptionistes.
Ik heb, net als elke andere ouder, het bovenstaande allemaal meegemaakt en heb me ook vreselijk opgewonden over sommige dingen. In dat opzicht is zwemles geen feest!
Toch wil ik hier een lans breken voor de zwemles.
In een land dat voor ruim 18% uit water bestaat (bron: holland.com) zorgt het behalen van een zwemdiploma er namelijk wel voor dat kinderen voldoende zwemveilig worden en zich kunnen redden in ons waterrijke land. Ook de afgelopen maanden zijn we weer regelmatig geconfronteerd met berichten over kinderen die zijn verdronken. Veelal gaat het dan om kinderen die geen zwemdiploma’s hadden. Het behalen van een zwemdiploma en het beschikken over voldoende zwemvaardigheid kan dus levensreddend zijn. Op zich lijkt me deze reden al genoeg om je kind naar zwemles te sturen, ongeacht de tijd die het duurt om voldoende zwemvaardigheid te behalen.
Hoe lang het duurt voordat je kind over voldoende zwemvaardigheid beschikt en alle diploma’s gehaald heeft is moeilijk te zeggen. Dit hangt o.a. af van de motorische vaardigheden waarover je kind beschikt. Zwemmen is namelijk coördinatief moeilijk en conditioneel heel zwaar.
Maar, bekijk het eens zo. Als jij geen zin hebt in zwemles, denk je dan dat jouw kind dat wel heeft? En als je weet dat je toch minimaal 2 jaar in het zwembad moet vertoeven, dan kun je er maar beter het beste van maken. Ik heb op een gegeven moment de knop omgezet en bedacht dat ik de tijd van dat zwemlesje heerlijk voor mezelf had: me- time!
In het begin hadden ze, ieder in een ander badje, op hetzelfde tijdstip zwemles. In die tijd kon ik boodschappen doen, mailtjes checken, mensen terugbellen, de krant lezen, etc. Dat betekende dus dat ik kon kiezen voor me-time tijdens de zwemles of als ik koos voor het doen van ‘klusjes’ dat er elders op de dag ‘me-time’ was. In dat opzicht werd de zwemles een feest!
Toen de oudste eenmaal klaar was had ik met hem wat quality-time, terwijl zijn broertje nog lag te watertrappelen. En als hij thuis bleef, voor zijn eigen ‘me-time’ met de televisie, dan pakte ik de draad weer op en deed ik wat voor mezelf tijdens de zwemles. Met uitzondering van de kijklessen!
Tijdens de kijklessen zat ik altijd op de eerste rij, in de hoop dat de zwemjuf van dit badje wél op Pamela Anderson leek. Helaas blijken de meeste zwemjuffen in hun speedo meer weg te hebben van Erica Terpstra. Nee, tijdens de kijklessen zat ik trouw met blauwe ‘schoenenhoesjes’ en veel te warm gekleed te zweten langs het muf ruikende zwembad om mijn jongens aan te moedigen. En niet alleen deed ik dat voor hun, maar stiekem ook een beetje voor mezelf.
Leave A Reply